Elektronisch huisarrest is een alternatieve straf waarbij de veroordeelde persoon thuis moet blijven en wordt gecontroleerd met behulp van elektronische apparatuur. Een bekend hulpmiddel dat hiervoor vaak wordt gebruikt is de enkelband.
De enkelband, ook wel bekend als elektronische enkelmonitoring (EEM), is een apparaat dat om de enkel van de veroordeelde wordt bevestigd. Deze band is voorzien van een GPS-systeem dat de locatie van de persoon in de gaten houdt en doorgeeft aan een centrale controlekamer. Op deze manier kan worden gecontroleerd of de persoon zich aan de voorwaarden van het huisarrest houdt en niet buiten de toegestane grenzen komt.
De enkelband wordt vaak gebruikt als alternatief voor gevangenisstraf, met name voor veroordeelden met een lage kans op recidive of voor niet-gewelddadige delicten. Het biedt de veroordeelde de mogelijkheid om thuis te blijven en zijn of haar normale leven zoveel mogelijk voort te zetten, terwijl toch de nodige controle wordt behouden.
Hoewel de enkelband een effectief hulpmiddel kan zijn voor elektronisch huisarrest, zijn er ook kritieken op dit systeem. Zo zou het niet altijd even betrouwbaar zijn en kunnen er technische storingen optreden. Daarnaast wordt er vaak gediscussieerd over de privacy van de veroordeelde, aangezien zijn of haar locatie continu wordt gemonitord.
Desondanks blijft de enkelband een veelgebruikt hulpmiddel voor elektronisch huisarrest. Het biedt een compromis tussen vrijheid en controle, en kan een waardevol instrument zijn in het strafsysteem.